Kijk hier hoe je binnenkort al kunt starten met de geaccrediteerde opleiding tot miskraamcoach.
Heb je vragen of wil je overleggen? Mail me op info@miskraambegeleiding.nl. Dan spreken we elkaar gauw.
© Miriam van Kreij – 2022
Deze tekst gaat over de emotionele verwerking van een abortus. Je bent vrij om deze tekst over te nemen. Doe dat ook gerust. Zet ‘m in je informatiefolder, op papier of digitaal. Plaats de tekst op je website of post ‘m op je social media.
Gerichte informatie helpt de vrouwen of koppels om hun abortus te verwerken, waardoor ze verder kunnen, thuis en in hun werk. Fijn dat je daar zo aan wilt bijdragen. Als vrouwen deze handige informatie via jouw verloskundigenpraktijk kunnen vinden, doet dat bovendien jullie relatie goed. Ook belangrijk voor de langere termijn.
Heb je vragen? Of heb je suggesties om de tekst nóg beter te maken? Dan hoor ik het graag! Dank alvast voor je reactie!
En misschien is de KNOV-geaccrediteerde nascholing ‘Vrouwen met een abortus goed begeleiden’ interessant voor je? Of de KNOV-geaccrediteerde opleiding tot miskraam- en abortuscoach? Je bent welkom!
Dan volgt hier de tekst:
Een abortus heeft ook emotioneel impact
In Nederland wordt 1 op de 7 à 8 zwangerschappen afgebroken. Elk jaar zijn er zo’n 30.000 abortussen. Veel vrouwen hebben na hun abortus een moeilijke tijd. Een afgebroken zwanger- schap of abortus heeft vaak meer impact dan ze vooraf kunnen bedenken. Dat geldt voor de vrouw en haar partner.
Goed om te weten: er is geen tijdspad te noemen tot die impact over is. Er is geen standaardaanpak. Ieder beleeft het anders. Ieder doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt. De tips hieronder kunnen helpen.
Wat kun je doen om met je abortus om te gaan?
- Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, opluchting, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, dankbaarheid, een gevoel van leegte, berusting. Of misschien voel jij iets anders? Alles kan. Niks is gek. Weet dat je mag rouwen, ook als je achter je beslissing tot abortus staat.
- Praat erover. Misschien met een vriendin, met je partner of met je zus. Of met vrouwen of koppels die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij je huisarts of je verloskundige.
- Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is waardevol als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.
- Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf een brief aan het kind dat er zo kort was. Brand geregeld een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou, bij jullie past.
- Lees erover. Schrijf erover. Lees bijvoorbeeld de ervaringsverhalen op de sites van Fiom.nl, Fara.be of openoverabortus.nl. Of lees het praktische boek ‘Begeleiding na een afgebroken zwangerschap of abortus’.
En merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp om je abortus te verwerken. Dit is geen thema om mee aan te rommelen. Zoek begeleiding die bij jou past. We verwijzen je bijvoorbeeld met vertrouwen door naar Fiom.nl, Fara,be of de gecertificeerde miskraam- en abortuscoaches van Miskraambegeleiding Nederland [https://www.miskraambegeleiding.nl/gecertificeerde-miskraamcoaches/].
[Extra regel voor de website van je verloskundigenpraktijk, je fertiliteitskliniek of je ziekenhuis:]
Als verloskundigenpraktijk horen we goede ervaringen van vrouwen die na hun abortus hulp zochten bij coach X, coach Y en coach Z. Hieronder vind je hun websites, zodat je meteen kunt kijken wie het beste bij jou past.
© Miriam van Kreij – 2022
Je hebt een zwangere vrouw nèt slecht nieuws gegeven. Het hartje van haar kindje klopt niet meer. Ze gaat een miskraam krijgen.
Vraag dan niet of ze de echofoto mee wil.
Als je dat vraagt, heb je de kans dat ze zegt: ‘Nee joh, dat hoeft niet.’ En dit wil je voorkomen. Omdat de echofoto haar kan helpen om met haar verlies om te gaan.
Wat kan ik dan wel doen?
Wees stellig. Omdat jij de professional bent, weet jij dat de echofoto binnenkort toch waardevol kan zijn voor haar. Daarom zeg je: ‘Ik geef je de echofoto mee.’ Dat is het. Je stelt geen vraag. Je houdt er geen verhaal eromheen: je doet een feitelijke mededeling.
Stop de echo in een dubbelgevouwen A4-tje. Of in een neutrale envelop. (Niet die van Moeders voor Moeders.)
Maar als ze de echofoto echt niet wil?
Dan dring je de envelop natuurlijk niet op. Vertel wel dat ze de echofoto altijd nog kan opvragen. Maar de drempel om dat alsnog te doen, blijkt vrij hoog. Bijna niemand doet dat. Daarom geef je de foto meteen mee.
Oké. Maar bij een lege vruchtzak geef ik de foto niet mee, toch?
Ja, ook dan. Zelfs als je niks meer terugziet van de zwangerschap. Leken herkennen trouwens überhaupt weinig op echoplaatjes.
Voor de vrouw in je echokamer is de echofoto de enige tastbare herinnering aan het einde van haar zwangerschap. Daarom geef je de foto mee, ook als jij er als expert weinig op ziet.
Het is aan de vrouw wat ze er wanneer mee doet, natuurlijk. Sommigen kijken er maanden niet naar. Anne-Rieke wel: ‘De echofoto staat in een lijstje op mijn nachtkastje.’ Lisa1985 vertelt in een besloten facebookgroep: ‘Ik brand er elke dag een kaarsje bij.’ Wensmama17 reageert daarop in het forum: ‘Wat mooi! Nu baal ik extra dat ik geen echofoto kreeg .’
Dus
Geef de echofoto altijd mee. Wat er ook op te zien is.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Wil je meer praktische tips om vrouwen en koppels met een miskraam goed te begeleiden? Doe dan mee aan de KNOV-, NVOG- en BEN-geaccrediteerde nascholing ‘Vrouwen met een miskraam goed begeleiden’. Graag tot kijk!
Of doe mee aan de nieuwe scholing rond abortus provocatus. Geaccrediteerd door de KNOV en accreditatie in aanvraag bij de BEN. Je bent welkom!
De namen in dit blog zijn geanonimiseerd.
© Miriam van Kreij – 2021
‘Wat, krijgt de oliebollenkraam op de Neude een 8 ½?’
‘Ja, dat staat in de test in het AD.’
‘Nou, echt niet dat ik dáár een oliebol ga halen. Die van de bakker op Parkwijk zijn veel lekkerder.’
Je mag er anders over denken. Dat is prima. Zo is het ook met abortus provocatus.
Cynthia is verloskundige in Goes: ‘Meike is een nieuwe zwangere in onze praktijk. Op haar intake staat dat ze twee jaar geleden een abortus had. Dat vind ik lastig, want ik ben tegen abortus.’
Kan ik het negeren, of moet ik het toch hebben over haar eerdere abortus?
Je moet er over praten. Omdat jij de verloskundige bent. Een abortus kan invloed hebben op de nieuwe zwangerschap. Medisch gezien, maar ook emotioneel. Omdat dingen die ze dacht al verwerkt te hebben, toch naar boven kunnen komen. Je kunt een abortus dus niet negeren, wat jij er ook van vindt.
Maar vanuit mijn geloof ben ik tegen. Hoe begeleid ik haar dan, zonder mijn geweten geweld aan te doen?
Kijk, je bent een mens met je eigen waarden en normen, dus je mag iets vinden van abortus. Maar het mag je werk niet in de weg staan. Sterker nog: je moet extra je best doen om haar toch goed te begeleiden. Verdiep je in abortus. Lees ervaringsverhalen op de websites van fiom.nl of openoverabortus.nl. Vraag aan je collega’s hoe zij ermee omgaan.
Hoe vraag ik een vrouw naar haar abortus zonder dat ze mijn oordeel voelt?
Stel open vragen. Vraag bijvoorbeeld niet: ‘Waarom koos je voor een abortus?’ of: ‘Heb je spijt?’
Verloskundige Aileen is vanuit haar geloof tegen abortus. Ze voert een intake-gesprek met Linly, die acht weken zwanger is. ‘Linly, je had vorig jaar een abortus. Hoe kwam je daartoe?’
Linly schuift wat op haar stoel. Ze zwijgt.
Aileen vraagt: ‘Welke impact merk jij van je abortus?’
Achteraf vindt Aileen dat het gesprek niet goed liep. Ze vraagt aan haar collega wat die zou doen.
‘O, ik vraag dan: wat helpt jou om met je abortus om te gaan, of met wie kun je praten over je abortus?’
Aileen schrijft de zinnen op een geeltje.
Maar maak ik het niet erger door erover te beginnen?
Nou, als ze nooit meer aan haar abortus denkt, rakel je ook niks op als je ernaar vraagt. Dat is net zo min erg als vragen naar haar schoenmaat. En anders helpt het haar misschien om er met jou over te kunnen praten.
Ik weet niet of ze wel met mij over haar abortus wil praten
Daarom leg je uit waarom je naar een abortus vraagt in je intake. Je nodigt haar met open vragen uit om erover te praten. Wil ze dat niet, ook goed. Misschien komt het later.
Julia woont in Amstelveen met haar man Roy en hun twee dochters van vijf en twee. Julia is vijf maanden zwanger: ‘Pas nu, bij mijn derde zwangerschap, vertelde ik de verloskundige over de abortus die ik op mijn 19e had. Intussen ken ik de verloskundige goed, en zij mij ook. Ja, Roy weet er ook van, maar omdat de abortus niet met hem was, is het toch vooral mijn onderwerp. Ergens lucht het me op dat de verloskundige het nu ook weet.’
Astrid is ruim 20 jaar verloskundige in Den Bosch: ‘Ik vond abortus best een lastig onderwerp, maar met de jaren word ik milder. Ik ervaar zelf ook dat het leven soms anders loopt dan je wil. Eén op de vijf vrouwen maakt een abortus provocatus mee, maar dat zien we niet terug in de dossiers. Dus er is nog veel verborgen verdriet. Ik gun het vrouwen dat ze hun verhaal in elk geval bij ons kwijt kunnen. We posten elke maand ook iets over abortus op onze social media.’
Dus
Vraag je cliënt naar haar eerdere abortus, ook als je het zelf moeilijk vindt.
Wil je praktische tips over hoe je dat doet? Doe dan mee aan de nieuwe KNOV-geaccrediteerde nascholing Vrouwen met een abortus goed begeleiden, speciaal voor verloskundigen, echoscopisten en gynaecologen.
De namen en plaatsnamen in dit blog zijn geanonimiseerd.
© Miriam van Kreij – 2021
Je ziet een oude dame met opgestoken grijs haar en een parelketting. Het prijskaartje van haar Hermès-blouse steekt uit haar kraag. Tik jij die mevrouw op haar schouder?
Misschien niet als je haar in de Albert Heijn ziet lopen. Maar als ze je oma is, en het is op de begrafenis van je opa, dan zeg je het toch. Omdat je niet wil dat ze voor schut loopt. En je wil ook niet dat ze er pas achteraf achter komt. Dan is het te laat.
Zo is het ook met de vergiet-tip.
Als iemand het moet zeggen, ben jij het. En je kunt er geen week mee wachten.
Wat bedoel je met de vergiet-tip?
De tip aan de vrouw die een miskraam gaat krijgen is: plas door een vergiet. Tenminste, als ze wil opvangen wat ze verliest.
Leonie (42 jaar): ‘Vijftien jaar geleden had ik een miskraam. Ik verloor het op het toilet en in een reflex heb ik doorgetrokken. Ik heb er nóg last van: ik stuurde mijn kind naar het riool.
Ik las nu op je website over het vergiet. Wat had ik dát toen graag geweten. Dan had ik het kunnen bekijken. Denk dat we het dan begraven zouden hebben in het bos.’
Wanneer begin ik over het vergiet?
Zodra ze weet dat ze een miskraam gaat krijgen. Dus meteen de eerste keer dat je haar spreekt. Dát is het moment.
Dus, heb je haar net verteld dat het hartje niet meer klopt? Noem het vergiet voordat ze je echokamer uitloopt. Maakte je collega de echo en bel jij haar een dag later? Vertel over het vergiet voordat je ophangt.
Liever dat ze het twee keer hoort, dan dat niemand het haar vertelt.
Het is toch wat raar. Hoe zeg ik het op een acceptabele manier?
Wil je opvangen wat je verliest? Plas dan door een vergiet.
Hetty is al 23 jaar verloskundige in Alkmaar: ‘Ik zeg het zo: het is misschien een gekke tip, maar als je je kindje wilt opvangen: plas dan vanaf nu door een vergiet. Dan kun je opvangen wat er op te vangen is. Als je het daarna alsnog wilt doorspoelen is dat prima, maar misschien wil je het bekijken of begraven?’
Zet de vergiet-tip ook op jullie website en in de miskraamfolder die je meegeeft.
En dan? Wat kan ze er dan mee doen?
Ze kan het bekijken, ook samen met haar partner. Ze kan er foto’s van maken. Misschien belt ze jou en kun jij als verloskundige het vruchtzakje afspoelen onder de kraan of voorzichtig openmaken? Ze kan het een poosje in water bewaren.
Door het kindje op te vangen, ontstaat tijd om na te denken wat ze ermee wil doen. In deze fotoreportage van Jessica Vink uit Zoetermeer zie je hoe een koppel hun prille kindje begraaft in de tuin.
Doorspoelen mag toch ook gewoon?
Ja. Als dat een bewuste keuze is, is dat prima.
Bij prille zwangerschappen is het vruchtzakje toch veel te klein?
Bij een zwangerschap van vier of vijf weken is het inderdaad te klein om op te vangen. Maar het kan al vanaf een week of zes.
Op de site van de watermethode zie je ook foto’s van kindjes na acht of negen weken zwangerschap.
Gynaecoloog Bart uit Utrecht: ‘Ik noem het vergiet sinds ik de tip in jouw nascholing heb gehoord. Ik had er gewoon nog nooit aan gedacht. Ik vind het een extra voordeel van afwachten of pillen, dat de vrouw of het koppel tastbaar afscheid kan nemen. Dat is bij een curettage echt anders.’
Conny is verloskundige/echoscopist in Flevoland: ‘Ik begeleidde Lilian die bij 11 weken een miskraam kreeg. Wij bellen vrouwen ook altijd na een maand nog. Toen zei Lilian hoe blij ze was met de tip van het vergiet. Ze heeft foto’s gemaakt van haar prille kindje. Die bewaart ze nu bij de echofoto en de zwangerschapstest.’
Dus
Geef de vergiet-tip aan elke vrouw die een miskraam gaat krijgen. Daarmee voorkom je dat ze het in een reflex doorspoelt, waar ze jaren later nog last van kan hebben. Je geeft haar de kans om afscheid te nemen op haar manier.
Wil je meer praktische tips om verschil te maken? Doe dan mee aan de geaccrediteerde nascholing Vrouwen met een miskraam goed begeleiden. Accreditatie door KNOV, NVOG en BEN.
De namen en plaatsnamen in dit blog zijn geanonimiseerd.
© Miriam van Kreij – 2021
”Al 23 jaar. Hij vroeg me verkering in het zwembad, toen ik 15 was.”
“En hebben jullie het nog leuk?”
“Best.”
“Best? Is dat genoeg?”
“Ach, ik hou niet van gedoe.”
Fair enough. Met je werk kun je ook zo omgaan. Je hóéft niks te veranderen. Maar je kunt ook iets nieuws proberen. Miskraamcoaching bijvoorbeeld.
Miskraamcoaching? Is dat leuk werk?
Ik vind van wel. Plus: je kunt je eigen werktijd indelen, je bepaalt je eigen prijs en je hebt niks meer te maken met zorgverzekeraars. En ook niet met collega’s, als je dat niet wilt.
Linda* is miskraamcoach in Zwolle*. Ze werkt drie dagen van 9 tot 15 uur, zodat ze haar kinderen zelf van school kan halen. En elke maand draait ze draait ze als waarnemer nog één weekenddienst bij de verloskundigenpraktijk waar ze tien jaar gewerkt heeft.
Willen klanten niet liever dat de verzekering betaalt?
Ja. Maar dat doet helaas nog geen enkele verzekering. Het voordeel is dat je klant niet op een wachtlijst hoeft voor de reguliere ggz. Daar vindt ze sowieso geen gespecialiseerde miskraamcoach.
Milou* en Jasper* hebben hun tweede miskraam. Milou (37) zoekt hulp om ermee om te gaan, voordat ze opnieuw zwanger wordt. Haar verloskundige zegt dat een miskraamcoach misschien iets voor ze is. Ze heet Sophie*. Een week later zitten Milou en Jasper op Sophies groene stoelen voor hun eerste sessie. Het korte traject bij Sophie werkt meteen: Milou en Jasper kunnen er nu samen over praten, ze spreken weer af met vrienden en ze durven een nieuwe zwangerschap aan.
Maar ik wil de verloskunde niet loslaten. Kan het ook naast elkaar?
Ja, natuurlijk. Die combinatie werkt juist goed. Je bouwt voort op je ervaring én je kunt vrouwen nog beter helpen. En: als jij steeds meer bezig bent met miskraamcoaching, willen je jonge collega’s vast diensten van je overnemen.
Ik wil eigenlijk niet onafhankelijk zijn. Ik heb collega’s nodig.
Stel aan je maten voor om miskraamcoaching aan te bieden onder de vlag van de praktijk. Dan kun je je inhoudelijk toch verder ontwikkelen.
Het is een nieuw vak, ik ben bang dat ik niet genoeg klanten krijg.
Klopt, niet iedereen kent het nog. Dus het kan zijn dat je in je regio nog wat aan marketing moet doen. Stuur een mail aan de huisartsen en POH GGZ’s in jullie wijk. Geef een presentatie in jullie Verloskundig SamenwerkingsVerband (VSV). Schrijf er over op social media. Eén op de vier vrouwen maakt minstens één miskraam mee, ook in jullie regio. Er is behoefte aan hulp om ermee om te gaan.
Ilse* is verloskundige in Arnhem* en sinds twee jaar is ze ook miskraamcoach. Ze helpt vrouwen uit haar eigen praktijk. Maar het nieuws gaat snel rond. Inmiddels komen haar coachees uit heel Gelderland. Als ze opnieuw zwanger worden, willen ze graag bij Ilse en haar collega’s blijven. Dat gaat helaas niet, die klanten wonen te ver weg om er bij een bevalling op tijd te kunnen zijn.
In de regio Den-Haag* zijn inmiddels vijf verloskundigen ook miskraamcoach. Lieke* is één van hen. Ze heeft een verloskundigenmaatschap met Anneke en Karien. Als vrouwen hulp nodig hebben bij een miskraam , verwijzen Anneke en Karien ze meteen naar Lieke door. Ze hebben in de maatschap afgesproken dat de inkomsten van de miskraamcoaching naar Lieke gaan, net zoals Anneke een bedrag krijgt voor haar werk als draagconsulent.
En nu?
Ben je benieuwd of het ook iets voor jou kan zijn? Mail me op info@miskraambegeleiding.nl, dan spreken we elkaar gauw.
* Ja, de namen en plaatsnamen zijn geanonimiseerd.
© Miriam van Kreij – 2021
In dit artikel vind je een praktische tekst over de emotionele verwerking van miskramen. Je bent vrij om deze tekst over te nemen. Doe dat ook vooral! Zet ‘m in de brief die je meegeeft na een slecht-nieuws-echo. Plaats ‘m op je website.
Gerichte informatie helpt de vrouwen en koppels om hun miskraam te verwerken, waardoor ze verder kunnen, thuis en in hun werk. Fijn dat je daaraan wilt bijdragen. Als je cliënten deze handige informatie via jouw verloskundigenpraktijk kunnen vinden, doet dat bovendien jullie relatie goed. Ook belangrijk voor de langere termijn.
Heb je vragen? Of heb je suggesties om de tekst nóg beter te maken? Dan hoor ik het graag! Dank alvast voor je reactie!
En misschien is de KNOV-, NVOG- en BEN-geaccrediteerde nascholing ‘Vrouwen met een miskraam goed begeleiden’ interessant voor je? Of de nascholing ‘Vrouwen met een abortus provocatus goed begeleiden’ met KNOV-accreditatie (oa 7 MIO).
Of de KNOV-geaccrediteerde opleiding tot miskraamcoach? Je bent welkom!
Dan volgt hier de tekst (en onderaan vind je de Engelse versie!):
Het verlies van je zwangerschap heeft ook emotioneel impact
Veel vrouwen hebben na het verlies van hun prille zwangerschap een moeilijke tijd. Een miskraam heeft vaak meer impact dan ze vooraf kunnen bedenken. Dat geldt voor vrouwen én hun partners.
De miskraam betekent bijvoorbeeld dat je toekomst anders is dan je dacht. Dit verlies maakt plotseling een einde aan alle plannen en fantasieën over dit kind.
Misschien vraag je je af waarom het mis ging. Het kan een troost zijn om te weten dat de zwangerschap meestal vanaf het begin al niet in orde was. Dat de miskraam dus een natuurlijk en logisch gevolg was. Maar naast deze feitelijke verklaring denk je misschien dat je iets had kunnen doen of laten om de miskraam te voorkomen. Hoe invoelbaar ook, schuldgevoelens zijn niet terecht.
Ook goed om te weten: er is geen tijdspad te geven tot het verdriet over is. Ieder beleeft het anders. Ieder doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt. De tips hieronder kunnen helpen.
Wat kun je doen om je miskraam goed te verwerken?
- Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek.
- Praat erover. Misschien met een vriendin, met je partner, met je zus of een buurvrouw. Of met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij je verloskundige.
- Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is waardevol als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.
- Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand geregeld een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou, bij jullie past.
- Lees erover. Schrijf erover. Op Facebook zijn besloten groepen waar je over je ervaring kunt schrijven, bijvoorbeeld de groep Miskraam Mama’s of de groep De vergeten vader. Overweeg om het boek ‘Als je je kindje verliest in de zwangerschap’ in te vullen, de toegankelijke vragen en suggesties helpen je om je ervaringen te verwerken.
- Vertel je levende kind(eren) erover. Dit zijn bijvoorbeeld mooie prentenboeken om met jonge kinderen te lezen.
En merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp om het verlies van je kindje in je zwangerschap te verwerken. Dit is geen thema om mee aan te rommelen. Zoek begeleiding die bij jou past.
Op www.miskraambegeleiding.nl vind je gratis praktische hulpmiddelen:
- 5 tips om te herstellen van je miskraam.
- Een checklist om te zien of je klachten mogelijk te maken hebben met je miskraam.
- Tips en een handig stappenplan om je levende kind(eren) te vertellen over de miskraam.
- Suggesties om het gesprek met je partner op een prettige manier te voeren.
- En vele ervaringsverhalen van vrouwen met één of meer miskramen.
Merk je dat je meer nodig hebt om met je verlies om te gaan? Neem dit serieus, dit is geen thema om mee aan te rommelen. Een gespecialiseerde coach kan veel voor je betekenen. Via deze link vind je goed opgeleide miskraamcoaches die werken met het 5-stappenprogramma van Miskraambegeleiding Nederland. Dan weet je zeker dat je op korte termijn goed geholpen wordt. Goed voor jou, goed voor je relatie en goed voor je eventuele volgende zwangerschap.
[Extra regel voor de website van je verloskundigenpraktijk, je fertiliteitskliniek of je ziekenhuis:]
Als verloskundigenpraktijk horen we goede ervaringen van vrouwen die na hun miskraam hulp zochten bij coach X, coach Y en coach Z. Hieronder vind je hun websites, zodat je meteen kunt kijken wie het beste bij jou past.
[Zet deze bullets bij de medische info in je folder of op je website:]
Praktische tips:
- Wil je je prille kindje opvangen? Plas dan door een vergiet.
- Zorg dat je voldoende maandverband in huis hebt. Kies voor de nacht-versie die veel bloed kan opnemen.
- Heb je pijn? Neem dan gerust pijnstillers. Wij raden aan: …
- Overweeg om je ziek te melden. In Nederland hoef je niet meteen te zeggen waarom je je ziek meldt. Dat geeft je tijd om na te denken óf en hoe je op je werk wilt vertellen over je miskraam.
-.-.-.- English version -.-.-.-
Emotional impact of your pregnancy loss
Many women have a difficult time after the loss of their early pregnancy. A miscarriage often has more impact than they can imagine beforehand. This applies to women and their partners.
For example, the miscarriage means that your future is different than you thought. This loss suddenly ends all plans and fantasies about this child.
You may be wondering why things went wrong. It can be comforting to know that the pregnancy was usually not right from the start. That the miscarriage was a natural and logical consequence. But besides this factual statement, you may think that you could have done something or failed to do something to prevent the miscarriage. However understandable as it may be, feelings of guilt are not justified.
Also good to know: there is no time schedule for grief. Everyone experiences it differently. Everyone manages it differently. Give yourself what you need. The tips below can help.
What can you do to cope with your miscarriage?
- Take your feelings seriously. Everything is allowed: sadness, loss, guilt, disbelief, anger, a feeling of emptiness. You may also feel resignation or even relief. This is okay. Nothing is strange.
- Talk about it. Maybe with a friend, with your partner, with your sister or a neighbour. Or with parents who have experienced the same. Of course you are also welcome to see your midwife.
- Know that your partner will most likely experience and process the loss differently than you. That is normal. It is valuable if you can talk about it, with each other and with others.
- Do what feels right for you. When it’s right for you. Put a nice figurine on a shelf. Plant a tree in your yard. Choose a piece of jewellery as a reminder. Write your unborn child a letter. Light a candle regularly. Or do something completely different, but choose what suits you, or you as a couple.
- Read about it. Write about it. There are private groups on Facebook where you can write about your experience.
- Tell your living children about what happened. These are, for example, beautiful Dutch picture books to read with young children.
And do you notice that your energy level remains low? Or that you keep worrying? Then seek help to process the loss of your child during your pregnancy. This is a theme to take seriously. Find assistance that suits you.
On www.miskraambegeleiding.nl you can find free practical resources in Dutch:
- 5 tips for recovering from your miscarriage.
- A checklist to see if your issues may be related to your miscarriage.
- A handy step-by-step plan to tell your living children about the miscarriage.
- Suggestions for having a pleasant conversation with your partner.
- And many stories of women who have experienced one or more miscarriages.
Do you need more to deal with your loss? Take this seriously, this is not a theme to mess around with. A specialised coach can mean a lot to you. Via this link you will find well-trained miscarriage coaches who work with the 5-step program of Miskraambegeleiding Nederland. Then you can be sure that help is underway. Good for you, good for your relationship and good for your next pregnancy.
[Extra regel voor de website van je verloskundigenpraktijk, je fertiliteitskliniek of je ziekenhuis:]
As a midwifery practice, we hear good experiences from women who sought help from coach X, coach Y and coach Z after their miscarriage. Below you will find their websites, so that you can immediately see who suits you best.
[Zet deze bullets bij de medische info in je folder of op je website:]
Practical tips:
- Would you like to catch your premature child? Then pee through a colander.
- Make sure you have enough sanitary towels at home. Choose the night version that can absorb a lot of blood.
- Are you in pain? Feel free to take painkillers. We recommend: …
- Consider calling in sick. In the Netherlands, you don’t have to state your reason for calling in sick immediately. This gives you time to think about whether and how you want to talk about your miscarriage at work.
© Miriam van Kreij – update 2024
Had je ooit één of meer miskramen? Of bijvoorbeeld een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of een abortus? Of misschien verloor je één kindje van je tweeling?
Voel je er nog van alles bij, en vraag je je af of het normaal is? Of het er gewoon bij hoort? Of misschien wil je ook wel weten of er iets aan te doen is? Vul dan deze checklist in.
Wat geldt voor jou? Kruis aan:
- Ik heb geen vertrouwen meer in mijn lijf.
- Ik vind dat ik er nog te veel om huil. Of juist te weinig.
- Ik voel nog zo vaak dat ik tekortgeschoten ben. Ik voel me daar schuldig over.
- Mijn partner en ik kunnen er samen niet over praten.
- Mijn carrière staat on hold. Ik durf geen nieuwe stap te zetten.
- Ik ben veel angstiger in deze nieuwe zwangerschap. Zelfs extra echo’s stellen me niet echt gerust.
- Ik voel dat ik er nog iets mee moet doen, maar ik weet niet wat.
- Ik ben bang dat ik tijdens de zwangerschap iets verkeerds heb gedaan.
- Ik vind het te beladen om het te vertellen aan mijn andere kind(eren).
- Ik heb sinds de miskraam veel minder energie voor werk of vrienden.
- Ik ben bang dat ik een eventuele volgende miskraam niet aankan.
- Het verdriet is veel aanweziger nu ik een levend kindje heb.
- Ik vind het vooral erg voor mijn partner of mijn andere kind(eren).
- Ik werk op de automatische piloot.
- Ik voel er eigenlijk niks bij, is dat wel normaal?
Heb je één of meer zaken aangekruist?
Weet dan dat het niet zo hoeft te zijn. Het leven kan lichter worden. Zoals één van de vrouwen het na mijn begeleiding verwoordde: ‘Ik kan nu aan mijn ongeboren kind denken, zonder dat steekje van pijn.’
Heb je iets aangekruist? Dan kun je veel baat hebben bij begeleiding. Bij mij of bij iemand anders.
Wil je op korte termijn actie ondernemen om weer vertrouwen te krijgen in jezelf, in je lijf, in je relatie, in de toekomst? Dan ben je heel welkom bij me.
Wil je vrijblijvend overleggen wat ik voor je kan doen? En wil je dan meteen al horen wat je kunt doen om de ervaring van je miskraam te helen? Vraag dan een persoonlijke gesprek aan bij mij of bij een coach die ik heb opgeleid. Je bent welkom, met alles wat er is.
© Miriam van Kreij – 2016
In de geaccrediteerde nascholing ‘Vrouwen met een miskraam goed begeleiden’ komt het vaak naar boven: dat het zo lastig kan zijn om mensen goed te helpen als er een taalbarrière is, of als ze niet zo vaardig zijn in de Nederlandse taal.
Een tolk is niet altijd beschikbaar. Een taalbarrière maakt het contact tussen jou en de ouders ingewikkelder. Het kan maken dat ouders niet de zorg krijgen die ze hard nodig hebben.
Nu lossen we dat probleem niet 1, 2, 3 op. Helaas.
Maar er is nu wel een oplossing voor een deel van die situaties!
Kijk, op een vroege zaterdagochtend was ik in gesprek met de gedreven verloskundigen Geke en Solange van de podcast Zwanger en Zo.
In een half uurtje weten Geke en Solange veel te vertellen over miskramen. Ze belichten eerst de medisch/technische kanten.
In het gesprek dat we daarna hebben met z’n drieën, komen ook de psychosociale aspecten aan bod. Plús tips voor wat je kunt doen als verloskundige.
Luister naar de miskraam-aflevering van deze podcast!
Deze podcast is geweldig, voor 3 groepen mensen:
- Jij als ervaren verloskundige of coach frist in een half uurtje je kennis weer op.
- Voor studenten en stagiaires in je praktijk of ziekenhuis werkt deze aflevering als een soort ‘snelcursus miskraam’.
- Misschien wel het belangrijkst: deze podcast is geweldig voor ouders die niet heel taalvaardig zijn. Die wel Nederlands spreken maar het niet gemakkelijk lezen.
Je miskraamfolder of de informatie over miskramen op je website lezen ze misschien niet. Maar, als ze naar deze podcast luisteren, krijgen ze in korte tijd tóch belangrijke informatie, nodig voor goede zorg.
Dus, het is een goed idee om de link naar deze podcast te delen met ouders, in je miskraam-mail of op je website. Daarmee overbrug je voor sommigen de taalbarrière.
Het interview voor deze podcast verliep trouwens geruisloos via zoom. Ook de geaccrediteerde nascholing ‘Vrouwen met een miskraam goed begeleiden’ kun je heel effectief volgen via zoom, veilig vanaf je thuiswerkplek.
Omdat je dan zelf je lunch moet smeren, krijg je mijn boek cadeau! ‘Begeleiding van vrouwen met een miskraam’. En als je dat boek al hebt, zoals Geke en Solange hierboven? Dan krijg je mijn tweede boek ‘Als je je kindje verliest in de zwangerschap’.
Je bent heel welkom om je in te schrijven voor de nascholing.
Goed om te weten: 100% van de deelnemers aan de nascholing via zoom vindt de scholing heel waardevol. Diezelfde 100% raadt de scholing van harte aan aan collega’s. Je bent welkom!
© Miriam van Kreij – 2020
Sinds 2011 begeleid ik vrouwen en koppels na hun miskraam of abortus. Ik heb al veel misvattingen voorbij zien komen over mannen en miskramen.
Dit zijn de 3 meest voorkomende misverstanden over mannen:
- Mannen hebben minder verdriet van een miskraam. Zij denkt: ‘Het doet hem niks, want hij begint er nooit over.’ Hij begint er inderdaad niet over, want hij is bang voor wat hij oprakelt. Letterlijk: ‘Dan gaat ze weer huilen.’
- Mannen stappen er sneller overheen. Het lijkt misschien dat mannen er sneller overheen stappen. Rouwen is een afwisseling van actie en verdriet. Mannen zijn vaak beter in het weer oppakken van activiteiten. Ze gaan bijvoorbeeld eerder weer werken of sporten. Terwijl vrouwen over het algemeen meer tijd geven aan het voelen van het verdriet. De afwisseling is voor beiden nodig.
- Voor mannen is een miskraam minder erg. Dat denken mannen zelf ook nogal eens. Dat het voor hun vrouw sowieso veel erger is. Dat zou kunnen, maar dat betekent niet dat er geen plek is voor hun eigen verdriet. Mannen houden zich vaak sterk. Daarmee ontzeggen ze zichzelf ook steun. Steun van hun partner, van familie of vrienden bijvoorbeeld. Maar ook steun van de verloskundige of een coach.
Dit zijn dus de 3 meest voorkomende misverstanden over mannen & miskramen. Misverstanden die voor grote problemen kunnen zorgen voor de man, voor zijn partner en voor hun relatie.
Maar zo hoeft het niet te gaan.
Wat kun je doen om deze misverstanden te doorbreken? 4 tips
- Vraag hem: ‘En hoe is het voor jou?’ Vraag haar: ‘Hoe is het nou voor hem?’ Vraag ook: ‘Wat helpt jullie om met jullie verlies om te gaan?’
- Ik heb verschillende vrouwen aan de lijn gehad, die zeiden ‘Ik weet niet of ik met deze man nog wel kinderen wil. Hij reageert zo anders op onze miskramen.’ Dat is schrijnend. Het helpt als je als verloskundige, gynaecoloog of coach zegt: ‘Het is normaal dat jullie anders omgaan met jullie verlies.’ Dat zit soms in man-vrouw-verschillen, maar vaker nog in verschillen tussen mensen.
- Voor mannen geeft het veel herkenning om ervaringsverhalen van andere mannen te kunnen lezen.
- Deel dit NRC-artikel ‘Bij wie kan de man terecht na een miskraam’ op je social media-kanalen. Daarmee help je de vele mannen in je omgeving die met miskramen te maken hebben.
- Wijs mannen op de 3 interviews met vaders in mijn eerste boek ‘Begeleiding van vrouwen met een miskraam’. De mannen vertellen over hoe zij het verlies in de zwangerschap beleefden.
- In het boek ‘Pappa’s rouwen ook’ vertellen 12 vaders over het verlies van hun kind(eren).
- Mannen kunnen ook support vinden in de lotgenotengroep De vergeten vader.
- Ik hoor vaak van stellen dat ze het fijn vinden om het boek ‘Als je je kindje verliest in de zwangerschap’ samen in te vullen. Verloskundigen en coaches geven dit boek steeds vaker cadeau aan ouders die hun kindje in de zwangerschap verliezen. In dit boek vinden ouders ook handige beginzinnen om er samen weer over te praten, ook als de miskraam langer geleden is.
Wil je meer kunnen betekenen voor mannen en/of vrouwen? Doe dan mee aan deze unieke opleiding tot miskraamcoach. In de opleiding leer je het 5-stappenprogramma om vrouwen én mannen goed te helpen na verlies in de zwangerschap. Je bent heel welkom om erover met me in gesprek te gaan, dan kun je binnenkort al starten.
Zoek je hulp om als man, vrouw of koppel met je miskraam om te gaan? Vind hier een gecertificeerde miskraamcoach bij jou in de buurt. Je bent welkom, met alles wat er is.
© Miriam van Kreij
Laatst hoorde ik het weer.
Een gynaecoloog zei: ‘Een miskraam is fysiek net een zware menstruatie.’
Dat is niet zo.
Reden 1
Natuurlijk maakt het qua beleving nogal uit of je alleen je maandelijkse bloed verliest, of dat je je zo gewenste kind en je zwangerschap verliest.
Dat weet de gynaecoloog ook wel.
Professionals bedoelen vaak: de pijn en het bloedverlies zijn vergelijkbaar met die bij een zware menstruatie.
Maar dat is geen handige vergelijking.
Reden 2
Vrouwen zijn tegenwoordig namelijk niet meer gewend aan de hoeveelheid bloed die bij een menstruatie komt kijken.
Jonge vrouwen gebruiken veelal tampons en/of de menstruatiecup. En die houden veel bloed uit het zicht.
Het is iets heel anders als al dat bloed ineens zichtbaar uit je stroomt. ‘Het was een bloedbad op mijn badkamervloer.’
Reden 3
De pil of een spiraaltje zorgen er bovendien voor dat vrouwen geen of veel minder bloed verliezen. Met bijbehorend: minder of geen pijn. Als je door deze anticonceptie jarenlang nauwelijks een menstruatie hebt meegemaakt, kun je dus weinig met de vergelijking met een zware menstruatie.
Die vergelijking heeft dus niet zoveel nut.
Hoe leg je het dan wel goed uit? Hmm, tja, helaas heb ik geen oplossing. Dat vind ik zelf ook jammer, ja.
Soms wordt gezegd: een mini-bevalling. Maar daar moet je cliënt dan ook maar net ervaring mee hebben.
Ik heb wel 3 tips waarmee je de vrouw die een miskraam gaat meemaken enorm kunt helpen.
3 praktische tips om aan je cliënt te geven:
Zet deze tips in je miskraamfolder en op je website. Daar help je vrouwen en hun partner echt mee.
– – – – –
Je bent welkom bij de nascholing ‘Vrouwen met een miskraam goed begeleiden’. Geaccrediteerd door de KNOV, de BEN en de NVOG. De groepen lopen gauw vol, dus schrijf je meteen in.
Dit blog gaat natuurlijk ook over de ervaring bij abortus via pillen. Daar geldt ook dat de vergelijking met menstruatie vaak niet handig is. Meer tips om goed te begeleiden rond abortus provocatus krijg je in de KNOV-geaccrediteerde nascholing ‘Vrouwen met een abortus provocatus goed begeleiden’. Welkom!