Geregeld krijg ik vragen van ouders, die uit eigen ervaring weten hoeveel impact een miskraam kan hebben. Een moeder aan de telefoon laatst: “Ik wil graag iets betekenen voor anderen. Wat kan ik doen?” En een andere moeder: “Ik vind dat er meer aandacht voor mag zijn. Ik hoor graag wat ik kan betekenen.”

Waarom willen moeders graag iets betekenen voor anderen? Vaak omdat ze het zelf gemist hebben. En er is inderdaad nog genoeg te doen, om te zorgen dat er meer ruimte komt voor de impact van het verlies van een kindje in de zwangerschap.

En omdat ik de vraag vaker krijg, deel ik mijn suggesties ook graag met jullie. Hieronder lees je 12 suggesties. 12 dingen die je kunt doen als je ook vanuit je eigen ervaring iets wilt betekenen voor andere ouders die hun kindje verliezen in de zwangerschap. Zit er iets voor je bij?

1. Kijk wat je kunt doen vanuit je vak. Werk je op een school? Kijk of miskramen ook genoemd kunnen worden bijvoorbeeld in de lessen die over voortplanting gaan. Werk je bij een tijdschrift of radioprogramma? Fijn als er in een artikel of uitzending ruimte kan zijn voor verlies in de (prille) zwangerschap.
2. Vertel je kinderen erover. Dat is uiteraard persoonlijk van belang, maar het gaat ook verder. Het zou toch mooi zijn als er een generatie opgroeit die mogelijk minder verborgen verdriet hoeft te voelen rond miskramen. Vind je het spannend om het je kinderen te vertellen? Juist dan is het van belang. Hier vind je een handig 5-stappenplan dat je helpt om dit op een zorgvuldige manier te doen.
3. Werk je bij een bedrijf of organisatie? Vertel de mensen van personeelszaken of HR over de impact die een miskraam kan hebben. Misschien wil je je via HR als gesprekspartner aanbieden, als collega’s ervaren dat de impact van een miskraam groot kan zijn? Het kan ook heel waardevol zijn dat ze bij HR weten dat er gerichte effectieve hulp is via miskraambegeleiding.nl. Steeds vaker betalen werkgevers deze begeleiding voor werknemers.
4. Vertel je huisarts, je verloskundige, je gynaecoloog over de impact die de miskramen op jou hadden. Ook nadat je bij hen in behandeling was. Of geef ze het boek voor zorgprofessionals ‘Begeleiding van vrouwen met een miskraam’ met veel ervaringsverhalen en praktische suggesties. Of geef ze het boek voor ouders ‘Als je je kindje verliest in de zwangerschap’ zodat ze het eventueel andere ouders kunnen aanraden. Wil je een stap verder gaan: geef dan feedback op hoe jij de begeleiding hebt ervaren. Wat heb je gewaardeerd? En misschien heb je suggesties over wat er beter kan? Een verbetering op een detail kan een groot verschil maken voor de vrouwen die na jou komen.
5. Deel je verhaal met een groter publiek. Er zijn blogs waar ouders vertellen over het verlies van hun kindje(s) in de zwangerschap. Soms krijg ik de vraag van journalisten of ik ouders ken die hun verhaal willen delen. Zou je dat willen? Mail me dan, dan zet ik je op mijn lijstje!
6. Is er bij jou in de buurt al een gedenkplek voor ongeboren kinderen? Bijvoorbeeld een vlindermonument op een begraafplaats? Wil je het me dan mailen? Dan zet ik het erbij op mijn overzicht van gedenkplekken voor ongeboren kinderen. En is zo’n gedenkplek er nog niet? Dan kun je misschien in contact gaan met een begraafplaats, kunstenaar en/of rouwbegeleider om te onderzoeken of je zoiets kunt gaan organiseren?
7. Meld je aan als vrijwilliger voor de bijeenkomst van Wereldlichtjesdag bij jou in de buurt. Op de 2^e zondag van december worden wereldwijd overleden kinderen herdacht. Wereldlichtjesdag is ook voor kindjes die al in de baarmoeder overleden. En wordt er in jouw buurt nog niets georganiseerd? Overweeg dan om het zelf op te zetten. Een paar jaar geleden heb ik hier in Leidsche Rijn, Utrecht, voor het eerst een bijeenkomst voor Wereldlichtjesdag georganiseerd samen met o.a. een rouwtherapeut en uitvaartonderneemsters. Veel werk, maar prachtig om te mogen doen.
8. Wil je er je werk van maken? Of je werk hiermee uitbreiden? Om ouders te begeleiden die één of meer miskramen meemaakten? Goed idee. Dan is de opleiding ‘Vrouwen met een miskraam goed begeleiden in je coachpraktijk’ misschien interessant voor je?
9. Zit je op Facebook, Twitter of LinkedIn? Deel gerust mijn posts op social media. Of maak je eigen posts, natuurlijk. In dit artikel vind je 10 suggesties over wat je zoal kunt posten.
10. Je weet misschien dat je vriendin, schoonzus, nicht of buurvrouw ooit een miskraam had. Vraag haar ook na maanden of jaren nog eens: ‘Hoe is het nu voor je?’ of ‘Hoe kijk je terug op je ervaring?’.
11. Hoor je mensen tegen iemand met een miskraam zeggen: ‘Ach, je bent nog jong!’ of ‘Het is misschien beter zo’? Kijk dan wat jij kunt doen om ook aandacht te geven aan de emotionele impact die een miskraam kan hebben. Misschien door te zeggen ‘Hoe jong je ook bent, de impact kan groot zijn. Hoe is dat voor jou?’ of ‘Ook al snapt je verstand dat de natuur ingrijpt, je gevoel kan heel anders zijn. Herken je dat?’
12. Deel informatie, ook in praktische zin. Een vrouw die ik persoonlijk begeleidde, gaf het boek ‘Begeleiding van vrouwen met een miskraam’ aan haar moeder. En haar moeder liet weten: “Nu begrijp ik beter waar je doorheen gaat”. Zoiets helpt dus echt. Een verloskundige gaf het boek ‘Als je je kindje verliest in de zwangerschap’ aan een vriendin die het lastig vond om van haar nieuwe zwangerschap te genieten. Het invullen van het boek heeft haar enorm geholpen! Wie komt er nu in jou op? Voor wie in jouw omgeving zou één van de boeken interessant zijn?

Ik ben benieuwd wat jou in deze lijst met name aanspreekt? En wat kunnen ouders nog meer doen, om andere ouders tot steun te zijn? Ik hoor je suggesties heel graag, dan kan ik deze lijst uitbreiden.

En merk je dat je eerst aandacht mag hebben voor jouw persoonlijke verlies, voordat je ermee naar buiten kunt gaan? Dan ben je heel welkom voor persoonlijke begeleiding. Bij mij of bij één van de coaches die ik intussen heb opgeleid. Of kijk hier voor begeleiding bij mij, dan gaan we gauw in gesprek.

© Miriam van Kreij – 2018