Een plekje geven. Plek geven.
Je miskraam een plekje geven. Je ongeboren kind plek geven. Dat lijken toch twee verschillende dingen te zijn.
In mijn enquête vraag ik vrouwen, hoe hun ongeboren kind plek heeft in hun leven. Meer dan 500 vrouwen vulden de enquête in. Veel vrouwen antwoorden dat hun miskraam een plekje heeft gekregen. Dat is mooi.
Vaak betekent dat, dat het niet meer zo nadrukkelijk aanwezig is. Dat het verdriet niet meer zo groot is. Dat het leven verder gaat, zonder dat de miskraam alles kleurt. Dat de miskraam er niet meer zo toe doet. De miskraam heeft een plek gekregen. Zoals je een nare gebeurtenis uit je leven een plekje kunt geven.
En het is nog iets anders om je ongeboren kind plek te geven.
Als je je ongeboren kind daadwerkelijk plek geeft in je leven, dan mag het ruimte innemen. Dan mag het gezien worden. Dan mag het aandacht krijgen. Dan mag je het erover hebben. Dan mag het er zijn, met alles wat erbij hoort.
Dan heeft je ongeboren kind de plek die er voor hem of haar is. Niets meer, niets minder.
Haar plek in de kinderrij bijvoorbeeld. Een reactie via Twitter: @FloortjeAgema: ‘@miriamvk dat zeg je heel waar… Ons kindje kreeg vorige week opeens haar plek, heel dicht bij haar grote zus #mooi’.
Of zijn plek als kind van zijn ouders. Hoe? Nou, bijvoorbeeld door je samen met je partner ouders te voelen van je kind of je kinderen. Een van de respondenten zei zo mooi: “Ik heb met mijn huidige man nooit kinderen gekregen. We zijn toch blij dat we een paar ‘gemiste’ kinderen hebben gehad. #verbinding.”
Mag je ongeboren kind nog nadrukkelijker plek krijgen in jouw leven? Vraag dan persoonlijke begeleiding aan. Een zachte maar resultaatgerichte manier om je kind plek te geven. Je bent er van harte welkom.
© Miriam van Kreij – 2013.
