Dat mag wel in de krant! Ethische dilemma’s.
Laatst sprak ik een journalist. Ze schrijft veel over thema’s in de gezondheidszorg. En ze weet dat ik me met Miskraambegeleiding Nederland richt op vrouwen met ongeboren kinderen, miskramen. Dat was vrij ver van haar bed. Tot we het erover hadden…
Want als je ervan uit gaat dat ongeboren kinderen ertoe doen, dan roept dat ook vragen op.
Hoe kijk je dan naar sperma- of naar eiceldonatie? Of naar draagmoederschap? Hoe ga je om met embryo’s in de vriezer van het ziekenhuis?
Biologisch gezien is er iets van te zeggen. Puur fysiek of wetenschappelijk ook. En het is oók van belang om te kijken naar de laag van de ziel. Dat zal de ouders en eventuele andere kinderen ook goeddoen.
En ja, dat zijn inderdaad complexe en boeiende thema’s. Genoeg om over te schrijven. Dat vond de journalist gelukkig ook! “Goh, zo had ik er nog niet naar gekeken!” Dus, hopelijk binnenkort meer hierover in de kranten!
Trouwens, als je deze gedachtenlijn verder doortrekt, dan raakt het ook aan thema’s waar je levende kinderen mee kunnen worstelen. Gedragsproblemen, gedoe tussen de kinderen, een hang naar de dood of juist verdubbelde levensenergie, gezondheidsklachten, … Soms hebben ze ermee te maken dat een miskraam, een ongeboren kind, nog geen plek heeft gekregen in het gezin.
Wil je plek geven aan je ongeboren kind? Of wil je weten wat je kunt doen om je miskraam te verwerken? Beantwoord dan hier de vragen. Graag tot binnenkort.
© Miriam van Kreij – 2015.
