, ,

Waarom je bij slecht nieuws niet vraagt of ze de echofoto mee wil

Je hebt een zwangere vrouw nèt slecht nieuws gegeven. Het hartje van haar kindje klopt niet meer. Ze gaat een miskraam krijgen.

Vraag dan niet of ze de echofoto mee wil.

Als je dat vraagt, heb je de kans dat ze zegt: ‘Nee joh, dat hoeft niet.’ En dit wil je voorkomen. Omdat de echofoto haar kan helpen om met haar verlies om te gaan.

Wat kan ik dan wel doen?

Wees stellig. Omdat jij de professional bent, weet jij dat de echofoto binnenkort toch waardevol kan zijn voor haar. Daarom zeg je: ‘Ik geef je de echofoto mee.’ Dat is het. Je stelt geen vraag. Je houdt er geen verhaal eromheen: je doet een feitelijke mededeling.

Stop de echo in een dubbelgevouwen A4-tje. Of in een neutrale envelop. (Niet die van Moeders voor Moeders.)

Maar als ze de echofoto echt niet wil?

Dan dring je de envelop natuurlijk niet op. Vertel wel dat ze de echofoto altijd nog kan opvragen. Maar de drempel om dat alsnog te doen, blijkt vrij hoog. Bijna niemand doet dat. Daarom geef je de foto meteen mee.

Oké. Maar bij een lege vruchtzak geef ik de foto niet mee, toch?

Ja, ook dan. Zelfs als je niks meer terugziet van de zwangerschap. Leken herkennen trouwens überhaupt weinig op echoplaatjes.

Voor de vrouw in je echokamer is de echofoto de enige tastbare herinnering aan het einde van haar zwangerschap. Daarom geef je de foto mee, ook als jij er als expert weinig op ziet.

Het is aan de vrouw wat ze er wanneer mee doet, natuurlijk. Sommigen kijken er maanden niet naar. Anne-Rieke wel: ‘De echofoto staat in een lijstje op mijn nachtkastje.’ Lisa1985 vertelt in een besloten facebookgroep: ‘Ik brand er elke dag een kaarsje bij.’ Wensmama17 reageert daarop in het forum: ‘Wat mooi! Nu baal ik extra dat ik geen echofoto kreeg .’

Dus

Geef de echofoto altijd mee. Wat er ook op te zien is.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Wil je meer praktische tips om vrouwen en koppels met een miskraam goed te begeleiden? Doe dan mee aan de KNOV-, NVOG- en BEN-geaccrediteerde nascholing ‘Vrouwen met een miskraam goed begeleiden’. Graag tot kijk!

Of doe mee aan de nieuwe scholing rond abortus provocatus. Geaccrediteerd door de KNOV en accreditatie in aanvraag bij de BEN. Je bent welkom!

 

De namen in dit blog zijn geanonimiseerd.

© Miriam van Kreij – 2021

door

Parool – Professionals vinden het soms lastig om een abortus aan te kaarten

Het Parool interviewt Miriam begin december 2021 over haar nieuwste boek ‘Begeleiding na een afgebroken zwangerschap of abortus’. Miriam komt als auteur en expert miskraam- en abortusbegeleiding aan het woord. Je leest het artikel hier. Of direct hier in de krant.

 

© Miriam van Kreij – 2021

door
, ,

Hoe begeleid je een vrouw die een abortus had, als je zelf tegen abortus bent?

‘Wat, krijgt de oliebollenkraam op de Neude een 8 ½?’

‘Ja, dat staat in de test in het AD.’

‘Nou, echt niet dat ik dáár een oliebol ga halen. Die van de bakker op Parkwijk zijn veel lekkerder.’

Je mag er anders over denken. Dat is prima. Zo is het ook met abortus provocatus.

Cynthia is verloskundige in Goes: ‘Meike is een nieuwe zwangere in onze praktijk. Op haar intake staat dat ze twee jaar geleden een abortus had. Dat vind ik lastig, want ik ben tegen abortus.’

Kan ik het negeren, of moet ik het toch hebben over haar eerdere abortus?

Je moet er over praten. Omdat jij de verloskundige bent. Een abortus kan invloed hebben op de nieuwe zwangerschap. Medisch gezien, maar ook emotioneel. Omdat dingen die ze dacht al verwerkt te hebben, toch naar boven kunnen komen. Je kunt een abortus dus niet negeren, wat jij er ook van vindt.

Maar vanuit mijn geloof ben ik tegen. Hoe begeleid ik haar dan, zonder mijn geweten geweld aan te doen?

Kijk, je bent een mens met je eigen waarden en normen, dus je mag iets vinden van abortus. Maar het mag je werk niet in de weg staan. Sterker nog: je moet extra je best doen om haar toch goed te begeleiden. Verdiep je in abortus. Lees ervaringsverhalen op de websites van fiom.nl of openoverabortus.nl. Vraag aan je collega’s hoe zij ermee omgaan.

Hoe vraag ik een vrouw naar haar abortus zonder dat ze mijn oordeel voelt?

Stel open vragen. Vraag bijvoorbeeld niet: ‘Waarom koos je voor een abortus?’ of: ‘Heb je spijt?’

Verloskundige Aileen is vanuit haar geloof tegen abortus. Ze voert een intake-gesprek met Linly, die acht weken zwanger is. ‘Linly, je had vorig jaar een abortus. Hoe kwam je daartoe?’
Linly schuift wat op haar stoel. Ze zwijgt.
Aileen vraagt: ‘Welke impact merk jij van je abortus?’

 Achteraf vindt Aileen dat het gesprek niet goed liep. Ze vraagt aan haar collega wat die zou doen.
‘O, ik vraag dan: wat helpt jou om met je abortus om te gaan, of met wie kun je praten over je abortus?’
Aileen schrijft de zinnen op een geeltje.

Maar maak ik het niet erger door erover te beginnen?

Nou, als ze nooit meer aan haar abortus denkt, rakel je ook niks op als je ernaar vraagt. Dat is net zo min erg als vragen naar haar schoenmaat. En anders helpt het haar misschien om er met jou over te kunnen praten.

Ik weet niet of ze wel met mij over haar abortus wil praten

Daarom leg je uit waarom je naar een abortus vraagt in je intake. Je nodigt haar met open vragen uit om erover te praten. Wil ze dat niet, ook goed. Misschien komt het later.

Julia woont in Amstelveen met haar man Roy en hun twee dochters van vijf en twee. Julia is vijf maanden zwanger: ‘Pas nu, bij mijn derde zwangerschap, vertelde ik de verloskundige over de abortus die ik op mijn 19e had. Intussen ken ik de verloskundige goed, en zij mij ook. Ja, Roy weet er ook van, maar omdat de abortus niet met hem was, is het toch vooral mijn onderwerp. Ergens lucht het me op dat de verloskundige het nu ook weet.’

Astrid is ruim 20 jaar verloskundige in Den Bosch: ‘Ik vond abortus best een lastig onderwerp, maar met de jaren word ik milder. Ik ervaar zelf ook dat het leven soms anders loopt dan je wil. Eén op de vijf vrouwen maakt een abortus provocatus mee, maar dat zien we niet terug in de dossiers. Dus er is nog veel verborgen verdriet. Ik gun het vrouwen dat ze hun verhaal in elk geval bij ons kwijt kunnen. We posten elke maand ook iets over abortus op onze social media.’

Dus

Vraag je cliënt naar haar eerdere abortus, ook als je het zelf moeilijk vindt.

 

Wil je praktische tips over hoe je dat doet? Doe dan mee aan de nieuwe KNOV-geaccrediteerde nascholing Vrouwen met een abortus goed begeleiden, speciaal voor verloskundigen, echoscopisten en gynaecologen.

 

De namen en plaatsnamen in dit blog zijn geanonimiseerd.

© Miriam van Kreij – 2021

door