Dat je miskraam invloed kan hebben op je werk, dat is niet voor iedereen duidelijk. Soms ligt het er ook niet zo dik bovenop. De vrouwen die ik heb mogen interviewen, zagen soms ook pas achteraf welke impact hun miskramen eigenlijk hadden.

Ik heb veel vrouwen mogen interviewen, heel fijn! Ik heb ze beloofd dat ik hun ervaringen anoniem zou weergeven. De namen die je hieronder leest, zijn dus niet hun echte namen. De ervaringen zijn natuurlijk wél echt. En ik had véle vrouwen aan het woord kunnen laten per punt, maar heb het voor dit artikel behapbaar gehouden.

Okay, hier komt de top 5. Hoe werkt je miskraam door in je werk? Of in je loopbaan?

1. Ik voel me zo eenzaam.

  • Marieke: “Ik hield het voor mezelf. Privé al, maar helemaal op mijn werk. Ik vertelde er niemand over. Daardoor voelde ik me ook eenzaam.”
  • Francien: “Omdat ik vragen wilde ontwijken, maakte ik geen kletspraatjes meer bij de koffieautomaat. Ik wilde voorkomen dat ik moest huilen.”

2. Ik ben er minder. Letterlijk en figuurlijk.

  • Marije: “Omdat ik minder energie had en ook nog eens minder geconcentreerd was, had ik mijn werk soms niet af. Of duurde het veel langer.”
  • Karin: “In mijn baan ervaar ik schuldgevoel, omdat ik regelmatig naar het ziekenhuis ben voor de vruchtbaarheidsbehandelingen.”

3. Ik werk op de automatische piloot, heb er weinig plezier meer in.

  • Elise: “Ik deed mijn werk wel, mijn manager was ook tevreden hoor. Maar ik voelde dat ik er niet alles uithaalde. Ik werkte op de automatische piloot. Dat voelde niet goed.”
  • Anne: “Ik was bang dat ik op het afdelingsoverleg in huilen zou uitbarsten als iemand zou vragen: hoe gaat het nou met jou? Daardoor had ik mezelf vooraf al gewapend. Dat maakte ook dat ik niet echt meedeed met het teamoverleg. Terwijl ik daarvoor altijd heel enthousiast was en vol ideeën zat!”

4. Mijn werk heeft niet meer de prioriteit die het eerst had.

  • Paulien: “Mijn hele leven stond in het teken van de kinderwens. Werk was ineens niet meer belangrijk. Dan zeiden mensen na mijn miskraam: nu kun je je weer lekker richten op je carrière. Alsof ik dat wilde!”
  • Carla: “Het heeft allemaal flink invloed op mijn zelfvertrouwen en dat komt mijn carrière niet ten goede. En juist die carrière wordt weer belangrijker bij de gedachte dat er een reële kans is dat we nooit kinderen zullen krijgen.”

5. Mijn carrière staat on hold.

  • Miranda: “Ik durfde niet goed te solliciteren op een andere baan. Stel dat ik toch weer zwanger zou worden. Dus ik bleef zitten waar ik zat. Terwijl ik wist dat ik klaar was in die baan.”
  • Lucy: “En ze mogen er niet naar vragen, maar op mijn cv zagen ze natuurlijk mijn leeftijd. Dan krijg je toch de vraag: heb je kinderen? Ook vroeg ik me af: kan ik die zwaardere baan wel aan als ik straks toch zwanger ben?”

Op deze 5 manieren kan je miskraam dus doorwerken in je loopbaan. Herken je dit? Of speelt er bij jou nog iets heel anders?

Stel nou, dat je er iets van herkent…

Stel nou he, dat je er iets van herkent. En stel dat je het voor jezelf lichter wil maken. Stel dat je met meer energie en aandacht wilt kunnen werken. Wat kun je dan doen?

Zet een belangrijke stap om je miskraam te gaan verwerken. Je bent heel welkom voor de bewezen effectieve, persoonlijke begeleiding van Miskraambegeleiding Nederland. Je werkgever wil er misschien ook in investeren? Zodat je gauw weer goed functioneert, thuis en op je werk.

Waarom is het belangrijk dat je de ervaring van je miskraam gaat helen? Wat kun je daaraan hebben?

  • Liset merkte dat ze veel steun kreeg, toen ze op haar werk open was over haar miskraam. ‘Het huis stond vol bossen bloemen!’ Dat begon dus bij haar. Zíj vertelde hoe het voor haar was.
  • Muriël beaamt dat. “Ik kreeg veel steun van collega’s. Helemaal toen een goede vriendin ook nog bij ons kwam werken. Die tijd maakte onze vriendschap nog hechter.”
  • Nienke vertelde dat het herstellen van haar miskraam eigenlijk pas begon toen ze haar stilzwijgen verbrak. Eerst naar de mensen die dichtbij haar stonden. Daarna ook in haar werk. Nienke is ondernemer. “Ik trek nu ook andere klanten aan. Klanten die waarderen dat ik open ben over zoiets kwetsbaars. Dat maakt dat die klanten ook gemakkelijker vertellen waar het bij hen over gaat. En in mijn vak is dat heel waardevol!”

© Miriam van Kreij – 2016

Sarah volgde een individuele dag bij mij, ook al hielden de kosten haar eerst tegen. En ook al was haar man er geen voorstander van. Sarah wist dat ze dit nodig had om verder te kunnen. In haar gezin en in haar werk.

Sarah, dank je wel dat ik je ervaring in deze nieuwsbrief mag noemen!

Waarom deed je de individuele dag bij mij?
“In 6 jaar tijd heb ik 7 miskramen gehad. Gelukkig hebben we ook 2 levende kinderen. Het is lang een vraag gebleven of ik nog een zwangerschap aandurfde. En ik voelde dat ik nog iets te doen had rond de miskramen. Omdat ik jou uit een eerdere workshop ken en vertrouw, wilde ik dit met jou aangaan.”

De kosten hielden me eerst nog tegen
“Wat me eerst nog tegenhield waren de kosten. Mijn zorgverzekeraar vergoedt het niet. Mijn man was er ook geen voorstander van. Hij vindt mij al zo gevoelig… Maar goed, dat was geen reden om het niet te doen!

Ik wist namelijk van de workshop die ik eerder bij je volgde, dat het zo waardevol is. De eerste oefening was toen al zo krachtig. Toen dacht ik: al komt er niks bij, dit is het al waard!”

Wat heeft de dag je opgeleverd?
“Het verdriet is minder geworden. De impact van het verlies ook. Mijn leven is nu lichter. Hoe ik dat merk? Als ik aan mijn miskramen en de kinderen in mijn hart denk, zie ik nu een vrolijk en zonnig beeld voor me. Daar haal ik kracht uit. En door de schrijfoefening ben ik mij er ook weer bewust van geworden, dat schrijven me helpt. Dat ga ik zeker weer oppakken. Een begin is gemaakt (zie hieronder mijn gedicht).

En wat ik echt niet had verwacht: dat deze dag ook meer inzicht heeft gegeven hoe ik werk ervaar. Ik voelde me voor een deel als werknemer in loondienst gevangen. Maar door een oefening die we op de dag deden, kwam ik tot inzicht dat het helemaal niet zo erg is. Dat is een heel fijn bij-effect van de dag!”

Voor wie zou deze begeleiding na miskramen geschikt zijn?
“Voor vrouwen die meer over zichzelf te weten willen komen. En die het aandurven om zich – in een veilige omgeving – open op te stellen. Het vraagt moed om je emoties te ervaren. Maar het levert zoveel op. Ik raad het je echt aan!”

Sarahs advies opvolgen? Je bent heel welkom! De eerste stap is een individueel telefoongesprek van 30 minuten, waarin we bespreken wat je kunt doen om je miskraam te verwerken. Wil je gratis voor zo’n sessie in aanmerking komen? Vul dan je antwoorden op de vragen hier in, dan spreken we elkaar hopelijk binnenkort!

Zonnestralen
Nu ben ik hier.
Altijd al willen doen.
Gevoel voor tijd. Ik schrijf een boek.
Nu ben ik hier.
Wat mooi. How beautiful.
Toelaten, vorbij, loslaten.
Nu ben ik hier.
Altijd al willen doen.

~Sarah~

© Miriam van Kreij – 2016

Laatst sprak ik Marianne. Ze heeft twee miskramen gehad. Dat was vóór de geboorte van haar nu volwassen kinderen. Ik vroeg haar of haar kinderen wisten van de miskramen. Ze stelde me een vraag terug: “Waarom zou ik het ze vertellen? Het is al zo lang geleden. Maar jij vindt dat dus wel belangrijk, vanuit jouw expertise? Waarom eigenlijk?”.

Goeie vraag. Een paar jaar geleden hield ik een onderzoek onder meer dan 500 vrouwen die ooit een miskraam hadden. Of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of een abortus. Of embryo’s in een vruchtbaarheidstraject. Veel van hen hadden ook één of meer levende kinderen. Ik vroeg die vrouwen toen: heb je je levende kind(eren) verteld van je miskraam?

50% van de vrouwen had dat inderdaad gedaan. En 50% niet. Sommigen vonden het niet nodig. Anderen wilden wachten op het juiste moment. Ze vonden hun kinderen nog te klein of wilden het pas vertellen als de kinderen er zelf naar gaan vragen.

Waarom is het niet handig om te wachten met vertellen?

  • Wat is dan het juiste moment? Is dat als je kind 5 is? Of is dat als je dochter op haar 17e haar eerste vriendje heeft? Of tien jaar later als ze zelf kinderen wil krijgen? Wat ik hoor van vrouwen, is dat de drempel steeds hoger lijkt te worden om het te vertellen.
  • ‘Later’ kan zo maar te laat zijn. Er zijn namelijk fysieke en mentale klachten die kunnen ontstaan, zolang het ongeboren kind geen plek heeft in jullie gezin.
    Een moeder vertelt over haar dochter van 7: ‘Bijzonder wat het heeft gedaan met mijn oudste, toen we haar vertelden dat er vóór haar ook een kindje in mijn buik heeft gezeten. Mijn oudste is er zoveel rustiger van geworden. Voorheen kon ze zo bezig zijn met heftige vragen over leven en dood, nu geniet ze van het leven.’
  • Een miskraam raakt niet alleen jou. Het raakt ook je kinderen. Het hoort ook bij hun levensgeschiedenis. Nu al. Dat wordt heel zichtbaar als je kijkt naar de laag van de ziel, in een familieopstelling bijvoorbeeld. In de kinderrij zijn ongeboren kinderen van groot belang. De volgorde doet ertoe. Dus als je oudste levende kind geboren is ná een miskraam, is hij niet de oudste. Dat te weten, kan een boel stress schelen. Dan hoeft hij niet op zijn tenen te lopen om zich groter voor te doen dan hij is, bijvoorbeeld…

Mijn stelling is dus: vertel je kinderen beter wél over je miskraam. En doe het gerust vandaag.

Waarom is het belangrijk om je kinderen te vertellen over je miskramen? 3 redenen

  • Je leeft vóór dat je mag praten over dat wat je misschien lastig vindt.
    Welk voorbeeld leef je nu voor? Als je je kinderen niet vertelt over zoiets belangrijks in je leven wat draag je dan uit? Dat je je moet schamen? Dat je verdrietige of lastige dingen vooral voor jezelf moet houden? Waarschijnlijk wil je ze meegeven, dat ze je ook mogen vertellen over dingen waar ze mee zitten. Dus, leef dat voor! Dit is misschien wel de belangrijkste reden. Dus, vertel je kinderen over je miskraam. Daarmee geef je het goede voorbeeld dat er gepraat mag worden, ook over misschien lastige onderwerpen.
  • Het kan problemen in het leven van je kinderen voorkomen.
    Nu en in de toekomst. Wat blijkt namelijk? Als ouders niet zelf rouwen om het verloren kind, als ouders hun onzichtbare kind geen plek geven, dan gaan hun andere kinderen dat in hun plaats doen. Omdat ze onbewust aanvoelen dat het ongeboren kind er ook bij hoort.En dat kan zich uiten op allerlei manieren. Een hang naar de dood, bijvoorbeeld. Of juist verdubbelde energie om twee levens tegelijk te willen leven. Soms hebben levende broers & zussen van ongeboren kinderen moeite om succesvol te zijn op school of later in hun werk.Het geeft dus rust als je vertelt over je miskraam. Een uitspraak die ik vaak aanhaal in dit kader: de stenen die jij opraapt op je pad, daar hoeven je kinderen niet over te struikelen (vrij naar Else-Marie van den Eerenbeemt).Lies kwam bij me omdat het maar niet lukte om een baan te vinden naar haar zin. Steeds was ze na korte tijd weer verveeld. In individuele begeleiding bleek dat de miskraam die haar moeder had gehad, veel impact had. Toen ze wist van haar ongeboren broer, kwam er een rust over Lies. Daarna werd het ook veel gemakkelijker om haar eigen pad te gaan. Om werk te vinden dat bij haar past.
  • Het kan gezondheidsklachten oplossen.
    Dat illustreer ik het best met een praktijkvoorbeeld.Susan kwam voor begeleiding, omdat ze al meer dan 15 jaar enorme last had van hooikoorts. Ze liep nu tegen de 30. Alles had ze geprobeerd om haar klachten te verminderen. Niets hielp echt. In een familieopstelling gingen we op onderzoek uit. Wat er toen gebeurde, verraste iedereen. Toen haar ongeboren zus plek kreeg, konden de hooikoortsklachten verdwijnen. In de opstelling gaf dat al veel lucht. En in het dagelijks leven ook, letterlijk!
    Na een jaar kreeg ik een grote bos bloemen van Susan. Omdat ze echt van haar hooikoorts af was! (En natuurlijk, niet iedereen met hooikoorts heeft een ongeboren zus. Maar ons lijf vindt soms bijzondere manieren om ons te laten weten dat iets of iemand plek mag krijgen…)

De conclusie is dus simpel. Vertel je kinderen erover! Hoe jong of oud ze ook zijn. Hoe lang of kort je miskraam ook geleden is. Hoe pril of vergevorderd je zwangerschap ook was.

Wil je leren hoe je dat doet? Op een manier die goed voelt voor jou en voor je kinderen?

Download dan nu hier de gratis checklist ‘Het 5-stappenplan om je kinderen te vertellen over je miskraam’. Dat is een heel praktisch hulpmiddel, waardoor je jezelf helpt om het aan je kinderen te vertellen. En daar help je hen weer enorm mee! Hoe jong of oud ze ook zijn.

Natuurlijk kun je je altijd weer afmelden als je genoeg hebt gelezen.

dit veld niet invullen s.v.p.

Alle goeds gewenst voor jou en al je kinderen, de zichtbare en de onzichtbare.

© Miriam van Kreij – 2016